Baby setje gehaakt....

De logopediste van Deaglán zijn school is in november bevallen van een dochter. Dat kon ik natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan dus ik ben aan het haken geslagen. Ik bestelde een patroontje met 3 dingen er op, mutsje, wantjes en slofjes, helaas dit patroon klopte voor geen meter, als ik haakte wat daar beschreven stond paste ik de muts zelf, bij het slofje zat de hiel eerst aan de achterkant maar haakte je verder dan kwam hij aan de zijkant te zitten, de wantjes waren zo groot dat Deaglán zijn knuisten er in paste. Ik ben dus zelf alles aan het veranderen geweest en ik stond versteld van mezelf dat ik dat kon. Na wat dubben en denken en vooral doen kwam er toch een setje uit wat qua maat bij elkaar past en wat gewoon goed gehaakt is....

 



 

 

 

 

Jammer dat ikzelf niet meer zo een klein baby meisje meer heb, anders had ze dit ook gedragen. Ik vind het zo leuk.

 

Liefs Corinne

Waterlelie en begin van mij deken....

Druk met veel dingen zoals mijn dochter, overal moet ze heen gereden worden, iedere dinsdag het revalidatiecentrum en nog veel andere dingen wat ze niet alleen kan dus dat ik met haar mee ga. Dan met de jongens ook de nodige zorgen, Deaglán wisselt van school na de zomervakantie, veel over nagedacht en veel gepraat en toch besloten dat hij naar de Klimop school gaat. Op de Kring lukt het hem echt niet dus er moest iets gebeuren. Xaviël heeft het zwaar op de HAVO, ondanks dat hij het wel kan want dat merken we thuis, klapt hij dicht op school tijdens zijn repetitie's dus hoe we hier mee aan de slaag gaan weten we nog niet, school is in ieder geval inoverleg dus we wachten het even af.

 

In die tussentijd ben ik uiteraard wel bezig geweest met mijn hobby want als je ergens een poos moet wachten of als ik naast alles even tijd heb wil ik echt even iets voor mezelf aan doen.....ik heb dat zo nodig.

 

Op een club was een wedstrijd van een waterlelie haken waar een theelichtje in kan...een leuk en klein projectje en het was zo gehaakt maar het heeft een erg leuk effect...

 

 

Bij Revlie stond een superleuke granny deken op haar blog vermeld en ze verkoopt dat patroon ook in haar Etsy shop. Deze besteld bij haar en wol besteld en tussendoor aan de slag gegaan met mijn deken....en wat wordt hij leuk en wat is de wol lekker zacht!!! Ik maak het 12 rijen lang en 12 rijen breed, ik heb nu bijna 3 rijen klaar dus ik moet nog even door haken :-)

 

 

Naast deze deken ben ik bezig met een baby cadeautje te haken voor de logopediste van Deaglán zijn school. Zij is bevallen van een dochtertje en het cadeautje is bijna klaar, nog 1 wantje en dan nog even de knoopjes er op en dan is het helemaal af....dan bestaat het setje uit een mutsje, laarsje en wantjes....ik zit nog in dubio of ik er ook nog een sjaaltje bij zal haken zodat het echt compleet is voor mijn gevoel.

 

De wol voor mijn volgende tas ligt ook al geduldig te wachten in de kast en die mag er uit komen als het baby cadeautje klaar is :-)

 

Liefs Corinne

 

 

 

 

 

 

 



Mini round robin en wat kleine kadootjes gehaakt

Al heel lang had ik Esther haar Mini Round Robin liggen en ik vond dat die maar eens af moest. Zaterdagavond aan de slag gegaan want zondag kwam Esther op visite. Ik heb doorgewerkt tot bijna 12 uur, maar was hij en nu is hij weer terug bij de rechtmatige eigenaar....

 



 

Ook had ik nog wat kleine kadootjes gemaakt voor in haar nieuwe huisje, ik vond dat ze dat wel verdiende na alles wat er gebeurd was....

 

 

 

 

 

 

Voor haar 2 dochtertjes heb ik beide een metalen hart om gehaakt en deze versierd met bloemen, vlinders en kralen.....

 

 

 

Liefs Corinne

Sneeuw en nogeens sneeuw....

Zoas in heel het land het geval is ligt er ook hier sneeuw. Ikzelf ben geen liefhebber van sneeuw, ben altijd bang om uit te glijden enz dus ik zit liever binnen en bekijk alles van daar uit. Maar ja onze Boy is een echte sneeuw liefhebber en wil dan ook niets anders als naar buiten. Hij maakt dan de gekste bokkesprongen, eet het alsof hij een heerlijke maaltijd krijgt voorgeschoteld...hij kan zijn lol op en wij genieten daar iedere minuut van....

 



 

 

 

Onze lieverd, de sneeuwhond!!!!

 

Liefs Corinne

Oilily servies

Ik spaar al even het Oilily servies van Douwe Egberts maar helaas gaat dat niet zo hard met bijna alleen maar puntjes op de thee, maar met behulp van mijn moeder en tante wat dingen bij elkaar kunnen sparen en daar ben ik erg blij mee!!!!

 



 

Maar mijn vriendin Renate heeft gezorgt dat het nog wat uitgebreid werd en dat vind ik zo lief van der!!!! Ik ben zo blij als een klein kind er mee.

Renate nogmaals bedankt!!!!!

 

Van haar kreeg ik deze geweldige oranje kom en dat mooie taartplateau.

 

 

Liefs Corinne

Gehaakte tas

Aan dit project was ik vorig jaar al gestart maar door alle omstandigheden kwam het er maar niet van om het af te maken. Vorige week weer met goede moed verder gegaan en jawel, hij is eindelijk af en ik vind hem zo leuk geworden....lekker kleurig, daar word ik vrolijk van....

 



 

 

 

 

Op naar het volgende project...weer een tas alleen nu een stukje groter...

 

Liefs Corinne

Laatste projecten van 2012

Wat ben ik stom, verwijder ik per ongeluk me bericht wat ik geplaatst had...maar weer opnieuw dus :-)

 

Ja, 2012 was een vervelend jaar voor ons, veel te verduren gehad met het hele gezin. Mijn man waar het niet goed mee ging, langzaamaan gaat dat met kleine stapjes beter, toen het auto ongeluk waarbij Kyliana betrokken was wat de nodige ellende veroorzaakte voor ons allemaal. Daardoor erg druk met dingen regelen, dokter bezoeken, het revalideren enz. De 2 weken kerstvakantie waren dan ook meer als welkom, even niets moeten en genieten van de dingen die we leuk vonden. Het had wat mij betreft nog langer mogen duren :-)

 

Er zijn nog wat dingen die ik niet op me blog geplaatst heb door tijdgebrek dus ik zal me projecten van 2012 even afsluiten zodat 2013 weer plaats krijgt. Het knutselen geeft me nog steeds de rust die ik zo nodig heb, even denken aan andere dingen als de dagelijkse dingen.

 

Voor Deaglán zijn juffen deze kerstklokjes gehaakt voor in de kerstboom...

 



 

Voor Kyliana een muts gehaakt, voor de foto stiekum haar nekbrace even afgedaan...

 

 

Samen met Xaviël in de vakantie aan het bakken geslagen, scones en een 4 kleuren taart en beide smaakte naar meer...

 

 

 

Bij Deaglán gingen we een kerststukje maken op school, voor in zijn kerststukje kerststerren gehaakt en de op satéprikkers geplakt zodat ze mooi tussen het stukje konden staan.....

 

 

 

Die zelfde avond ook nog even een kerstklokje gehaakt voor in de kerstboom...

 

 

 

Een zeepketting voor het eerst gemaakt met een pakketje van de Action...was super om te doen...

 

 

Ook nog een baby mutsje gehaakt, maar daarvan volgt de foto later.

 

Dan kan ik nu weer verder met mijn projecten van 2013....aantal zijn er al klaar en zodra het kan volgen daarvan de foto's.

 

Liefs Corinne

is al lang geleden dat ik wat van mezelf heb laten horen...

Het is lang geleden maar er heeft hier van alles gespeeld wat al mijn aandacht heeft opgeëist, maar dat heb ik met alle liefde gedaan en doe ik nog met alle liefde. Tussendoor niet veel geknutseld ook, maar de weinige dingen die ik gedaan heb ga ik jullie uiteraard laten zien. In die tijd dat ik hier niet geweest ben, zijn we de baasjes geworden van een lieve, ondeugende Engelse Cocker spaniel. Deze lieve schat is 4,5 jaar oud en moest verhuizen vanwege verdrietige omstandigheden. We zijn blij dat deze lieve hond hier terecht is gekomen. Hij luistert naar de naam Boy.

Aantal weken terug was mijn lieve vriendin Renate hier een weekendje en we hebben uiteraard gefröbeld. Toen begon ik weer wat te doen na een hele lange tijd, dat zetje had ik even nodig en toen had ik de smaak te pakken. Samen met Renate maakte ik deze kaart..

Die week bekleedde ik ook nog een kerstboompje wat ik al wel 12 jaar in de kast had staan.

Na dit project begon ik vrolijk en vol energie aan een nieuw project, niet wetende wat ons te wachten stond die vrijdag de 26ste oktober.

Een zwarte dag in ons leven, tegen het 12 uur in de nacht ging de telefoon. Ik lag nog maar net in bed en in eens hoorde ik Jan praten. Nadat hij had neergelegd riep ik hem en Jan kwam naar boven met de mededeling dat mijn dochter bij een auto ongeluk betrokken was en dat ze haar naar het ziekenhuis in Goes hadden gebracht. Ik ben me gaan aankleden en ik heb Jan het ziekenhuis laten bellen, voordat ik wegging kreeg ik Kyliana te spreken en haar eerste woorden waren van "Maak je geen zorgen, ze denken alleen maar dat ik 2 nekwervels heb gebroken. Bel opa en laat die rijden voordat je straks naast me ligt." Ik ben zelf naar het ziekenhuis gereden met mijn vader op de passagiersstoel naast me. Aangekomen in het ziekenhuis werden we gelijk toegelaten bij Kyliana en er waren nog onderzoeken bezig. Rond half 3 in de nacht werd ze naar de afdeling gebracht waar ze nog tot met donderdag 1 november gelegden heeft. Ze had 1 nekwervel gebroken, een gunstige breuk zoals hun zeiden want ze voelde alles nog en had geen uitval van ledematen, ze had een bekkenbreuk en deze was stabiel, een gekneusde onderrug, gekneusde knieën en op haar benen blauwe plekken. 

Bijna 3 weken later belandde we bij een arts die gespecialiseerd is in de nekwervel, hij zag meer op de foto's en MRI scan als dat ze in het ziekenhuis in Goes hadden gezien. Er waren meer beschadigingen en ze zal altijd rest letsel blijven houden en hij noemde het zeer ernstige nekletsel wat ze had opgelopen. Geen fijne uitslag voor een meisje van 17 jaar die haar toekomst in duigen ziet vallen door een mevrouw die dronken achter het stuur is gekropen en hun niet had zien rijden waardoor onze dochter nu met al deze problemen zit. 

We hopen dan ook dat deze mevrouw een flinke straf krijgt, maar veel hoop hebben we er niet op!!!

Groeten Corinne